Από τον Ajax της Ολλανδίας στον «Άγιαξ της Ηπείρου»

Ο Ολλανδός αμυντικός Dennis Van Wijk (Βαν Βάϊκ) που αγωνίστηκε στην ομάδα μας την περίοδο 1990-91, είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που φόρεσε την φανέλα του Ajax Amsterdam αλλά και του θρυλικού «Άγιαξ της Ηπείρου». Το bluevayeros.gr έψαξε, βρήκε και σας παρουσιάζει στοιχεία από την μεγάλη καριέρα, του πολύ σπουδαίου αυτού Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή….

Ο Dennis Van Wijk γεννήθηκε στις 16/12/1962 στο Oostzaan της Ολλανδίας.
Από πολύ μικρή ηλικία (το 1968) άρχισε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο και τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην De Volewijckers Amsterdam, μια ομάδα «συνεργαζόμενη» με τον Ajax.
Το ταλέντο του νεαρού Dennis δεν πέρασε απαρατήρητο και το καλοκαίρι του 1981 ενσωματώνεται στην ομάδα του «Αίαντα» της Ολλανδίας. Η πρώτη του χρονιά στην πολύ μεγάλη αυτή ευρωπαϊκή ομάδα συνοδεύτηκε και από την κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή Ολλανδίας.

Το καλοκαίρι του 1982 ο Ajax βρίσκεται σ΄ ένα τουρνουά στο Montlaire της Γαλλίας και ο Van Wijk εντυπωσιάζει τους πάντες με την απόδοση του.
Οι άνθρωποι της αγγλικής Norwich δεν καθυστερούν και έτσι πολύ γρήγορα ο νεαρός Ολλανδός βρίσκεται στο νησί της «γηραιάς Αλβιόνας» και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα φορέσει τη φανέλα των «Καναρινιών».
Αγωνίζεται κυρίως ως κεντρικός αμυντικός αλλά πολλές φορές και στην αριστερή πλευρά.
Το 1985 κατακτά με την αγγλική ομάδα το  League Cup -τότε λεγόταν Milk Cup- αγωνιζόμενος εναντίον της Sunderland, την οποία και νίκησαν με 1-0.
Στην τετραετία αυτή ο Van Wijk αγωνίζεται 115 φορές με την Norwich, πετυχαίνει 4 γκολ και είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές ξένος στην ιστορία της ομάδας του, πίσω από τον Νοτιοαφρικανό γκολκίπερ Sandy Kennon.

Το 1986 μετακομίζει στην βελγική Club Brugge KV, με την οποία αγωνίζεται ως το 1989. Με την βελγική ομάδα ο Dennis Van Wijk κατακτά το πρωτάθλημα της περιόδου1987-88 ενώ την ίδια χρονιά έφτασε με την ομάδα του στους ημιτελικούς του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, όπου και αποκλείστηκε από την ισπανική Espanyol Barcelona. Εκείνη την χρονιά η βελγική ομάδα συνάντησε στην ευρωπαϊκή της πορεία και τον Παναθηναϊκό, τον οποίο και απέκλεισε.
Αναλυτικά οι συμμετοχές του Ολλανδού αμυντικού στην τρίχρονη αυτή καριέρα του στην Brugge έχουν:

1986-87 Πρωτάθλημα: 32 συμμ./ 1 γκολ – Κύπελλο: 4 συμμ./1 γκολ – Ευρώπη: 2 συμμ./ 2 γκολ.
1987-88 Πρωτάθλημα: 31 συμμ./ 2 γκολ – Κύπελλο: 4 συμμ./0 γκολ -  Ευρώπη: 9 συμμ./ 0 γκολ.
1988-89 Πρωτάθλημα: 24 συμμ./ 2 γκολ – Κύπελλο: 5 συμμ./0 γκολ – Ευρώπη: 3 συμμ./ 1 γκολ.
 

Το 1989 ξαναγυρίζει στην ομάδα που ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα και για άλλη μια φορά αναδεικνύεται πρωταθλητής Ολλανδίας με τον Ajax.

Στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1990 ο «Άγιαξ της Ηπείρου» επιστρέφει ύστερα από τρία χρόνια στην Α΄ Εθνική κατηγορία.
Η ανακοίνωση της απόκτησης από την ομάδα μας του Dennis Van Wijk προκαλεί αίσθηση, αφού οι συστάσεις για τον παίκτη είναι τέτοιες που σπάνια τις συναντούμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο και φυσικά ο ερχομός του δημιουργεί ενθουσιασμό στις τάξεις των ανθρώπων της ομάδος μας.

Το τέλος της περιόδου βρίσκει τον ΠΑΣ Γιάννινα να είναι μια από τις ομάδες εκείνες που θα πέσουν στην δεύτερη εθνική κατηγορία και ο σπουδαίος αμυντικός μένει ελεύθερος από την ομάδα μας.
Όμως η σύντομη αυτή αγωνιστική παρουσία του Van Wijk στον ΠΑΣ, θα μείνει στην μνήμη όλων μας σαν μια από τις λίγες καλές στιγμές, εκείνης της περιόδου.
Με 30 συμμετοχές στο πρωτάθλημα και 1 γκολ ο Ολλανδός αμυντικός θαυμάζεται από το φίλαθλο κοινό της πόλης μας, που βλέπει έναν αμυντικό με πλούσια τεχνικά χαρακτηριστικά και «αρχοντικό στυλ». Αγωνίζεται κυρίως ως κεντρικός αμυντικός, ενώ κάποιες φορές ο τότε προπονητής του κ. Πάκερτ τον χρησιμοποιεί και ως μέσο. Διαθέτοντας μεταξύ όλων των άλλων και οργανωτικές ικανότητες ο Dennis Van Wijk δεν δυσκολεύεται να ανταποκριθεί θετικά και σε αυτή τη θέση.

Την επόμενη χρονιά επιστρέφει πάλι στο Βέλγιο, αρχικά για να αγωνιστεί στην Brugge και αργότερα στην FC Knokke.
Όμως ένας σοβαρός τραυματισμός στο πόδι του (κάταγμα), την περίοδο 1993-94 θα γίνει η αιτία να σταματήσει ο Van Wijk την σπουδαία αγωνιστική του δραστηριότητα.
Ανάμεσα σε όλα όσα έχει να επιδείξει ο Ολλανδός αμυντικός, να προσθέσουμε ότι έχει και 2 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα των Ανδρών της χώρας του.

Η αγάπη όμως του Ολλανδού για το ποδόσφαιρο δεν τον αφήνει να απομακρυνθεί από αυτό και έτσι από την επόμενη χρονιά αρχίζει να δουλεύει ως προπονητής.
Η FC Knokke θα γίνει ο πρώτος σταθμός στην νέα του καριέρα και την περίοδο 1994-95 εργάζεται αρχικά ως βοηθός προπονητή, ενώ την επόμενη περίοδο αναβαθμίζεται ως πρώτος προπονητής της βελγικής ομάδος.

Ακολούθως θα παραμείνει στο Βέλγιο και θα δουλέψει στην  KV Oostende (ομάδα Β΄ Εθνικής – για διάστημα παραπάνω των 2 χρόνων),  στην Daring Blankenberge (για πολύ μικρό διάστημα, 1 μήνα περίπου), στην Cercle Brugge (ομάδα Β΄ Εθνικής – από τον 11/98 ως και το 2002) και τελευταία του ομάδα από το 2002 ως και σήμερα είναι η KSV Roeselare, την οποία φέτος ανέβασε στην πρώτη εθνική κατηγορία του Βελγίου, μετά από πάρα πολλά χρόνια.
Στις επαγγελματικές του δραστηριότητες εκτός του ποδοσφαίρου, συγκαταλέγεται και ένα μπαρ που διατηρεί στην πόλη Brugge του Βελγίου.