Αλέκος Παπαγεωργίου

Μια πολύ ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, πήρε το ηγετικό στέλεχος του συνδέσμου μας Αλέκος Καρίτσας, από τον παλιό ποδοσφαιριστή της ομάδας μας Αλέκος Παπαγεωργίου, που την εποχή που αγωνιζόταν στην ομάδα μας ήταν γνωστός σε όλους μας με το παρατσούκλι “τσέλιγκας”. Πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που αγαπήθηκε από τους φιλάθλους του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ, για το πάθος που αγωνιζόταν και για το απίστευτο για την εποχή του άλμα που διέθετε.

Στα Γιάννινα είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε δει στον ΠΑΣ να αγωνίζονται μεγάλοι ποδοσφαιριστές που στην εποχή τους αποτελούσαν τον ορισμό της θέσης που είχαν στην ενδεκάδα, ώστε σήμερα να μπορούν να είναι σημείο αναφοράς και σύγκρισης Έτσι πάντα ψάχνουμε να βρούμε ένα εξτρέμ σαν τον Κοντογιωργάκη ή συγκρίνουμε όποιον έχουμε κατά διαστήματα με αυτόν…ή ένα χαφ σαν τον Γκλασμάνη ας πούμε …ένα σέντερ φορ σαν τον Αλβαρέζ ή έστω τον Μουφ…ένα μπακ σαν τον Πρίσκα ή τον Αλεξάκη… Ο Αλέκος Παπαγεωργίου, ο αγαπημένος «Τσέλιγκας» των οπαδών στα τέλη της δεκαετίας του 70 και αρχές του 80, αντίστοιχα αποτελεί το σημείο αναφοράς του σέντερ μπακ και όσοι είχαν την τύχη να τον δουν θυμούνται ακόμη το ανεπανάληπτο άλμα του που δεν επέτρεπε σε κανένα φορ της εποχής να τον νικήσει στον αέρα, τον αστείρευτο δυναμισμό του και το μοναδικό πάθος με το οποίο αγωνίζονταν. Ο Αλέκος δεν ξέχασε ποτέ τον ΠΑΣ μιας και ποτέ του δεν ξαναβρήκε την μοναδική «ζεστασιά» που του πρόσφερε ο κόσμος του…Στα 21 του χρόνια το 1978 βρέθηκε από την Λαμία στον μεγάλο τότε AJAX κι εκεί ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά

Αλέκο, το γεγονός ότι όντας νεαρός που προερχόσουν από μια ομάδα μικρότερης κατηγορίας, που σίγουρα δεν είχε το βεληνεκές του ΠΑΣ, σε είχε κάνει άραγε να αισθάνεσαι κάποιο φόβο, δέος, μιας και θα συναντούσες ποδοσφαιριστές που ήταν μεγάλα ονόματα για την εποχή τους και ειδικά για τον ΠΑΣ;           A.Π.:Πρέπει να ξέρεις πως εγώ εκείνη την χρονιά ήμουν πράγματι σε μικρή ηλικία αλλά έπαιζα ήδη τέσσερα χρόνια στην Β εθνική που τότε είχε πολύ σκληρό πρωτάθλημα με τριάντα τέσσερα παιχνίδια τον χρόνο. Τρία χρόνια δε πριν έρθω στα Γιάννινα έκανα προπονήσεις στην ΑΕΚ με τον Φάντροκ και ήταν να πάω εκεί, ενώ με είχε ζητήσει και ο Ολυμπιακός του Πετρόπουλου. Τότε όμως για να μείνει ελεύθερος ένας παίχτης έπρεπε να έχει οκταετία ή δωδεκαετία και η Λαμία ζητούσε υπέρογκα ποσά για μεταγραφή και γι αυτό και δεν είχα πάει σε αυτές τις ομάδες
 

Και με τον ΠΑΣ πως …«έμπλεξες»;                                                                                                                                                                                     

Τι ποσό ζητούσε η Λαμία και πως έγινε η μεταγραφή σου τελικά;
Α.Π.: 3.000.000!!! δραχμές , μεγάλο ποσό για την εποχή και ήταν ανένδοτη.Για καλή μου τύχη όμως ο μπατζανάκης μου ήταν ο πρώην ποδοσφαιριστής της Λαμίας ο Μακρής που είχε σταματήσει την μπάλα γιατί δεν του δίνανε χρήματα. Τους είπε λοιπόν ότι θα πήγαινε αυτός στην θέση μου γιατί ήταν κρίμα να σταθούν εμπόδιο στην καριέρα μου . Τότε μπήκε σφήνα και ο Ολυμπιακός με τον κο Λεωνίδα Θεοδωρακάκη που μου είπε να μην υπογράψω στον ΠΑΣ και να πάω μάλιστα στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο Γαλήνη στα Καμένα Βούρλα, ώστε να μην συναντήσω τους παράγοντες των Ιωαννίνων… Ήταν να πάρουν ή εμένα ή τον Κατσαβάκη από τις Σέρρες και επειδή αποφάσιζε αυτός θα παίρνανε μου είπε εμένα…Του είπα τότε πως είχα δώσει τον λόγο μου στον κο Κωνσταντόπουλο και δεν θα ήταν έντιμο εκ μέρους μου να τον αθετήσω. Αυτός όμως επέμενε κι έτσι φτάσαμε στην τελευταία μέρα των μεταγραφών , αφού δεν ήθελε να με δώσει και η Λαμία. Τέλειωσε εν τω μεταξύ και η άδεια που είχα πάρει από τον στρατό οπότε επέστρεψα στην μονάδα μου στην Αλεξανδρούπολη πιστεύοντας ότι δεν θα γινόταν η μεταγραφή μου. Τελικά πείσθηκε στις 12 παρά πέντε η Λαμία να πάω στα Γιάννινα κι εγώ έμαθα την άλλη μέρα από το τηλέφωνο!!! ότι έγινε η μεταγραφή και υπέγραψε μάλιστα αντί για εμένα η… αρραβωνιαστικιά μου.
 

Είχες δηλαδή συμβόλαιο με ξένη υπογραφή…
Α.Π:Ναι, ήταν πλαστά τα χαρτιά…αλλά να σου πω τι μου έκανε φοβερή εντύπωση. Τότε τα χρήματα τα έπαιρνε κανονικά η ομάδα αλλά υπήρχε ένας άτυπος νόμος που έλεγε ότι το 25% της μεταγραφής το δικαιούταν ο ποδοσφαιριστής. Δικαιούμουν λοιπόν και εγώ κάποια χρήματα αλλά δεν πήρα τότε δραχμή. Βάλανε την γυναίκα μου να υπογράψει για να τα πάρουν αυτοί, δηλαδή η Λαμία και εγώ δεν πήρα δραχμή. Μια μεταγραφή τεράστια για την εποχή και εγώ δεν κέρδισα τίποτε. Τότε όμως ο κος Κωνσταντόπουλος βλέποντας ότι μου πήραν τα δικά μου λεφτά μου είπε πως : «εγώ θέλω να είσαι ευχαριστημένος και θα σου βγάλω 100,000 δρχ που θα παίρνεις τμηματικά, 10.000 τον μήνα» . Έτσι κι έγινε , που κι αυτό το ποσό ήταν βέβαια μεγάλο για την εποχή του και με αυτή του την ενέργεια με σκλάβωσε…
 

Tι συνάντησες όταν ήρθες στην ομάδα; Ήρθες σε μια εποχή που την προηγούμενη σεζόν δεν είχε πάει καλά.                                                                       

Α.Π.:Πράγματι ο ΠΑΣ δεν είχε πάει καλά. Ήδη η παλιά φουρνιά των Χατζηκαπετάνη, Χατζηαντωνίου, Ντουνιά, κ.λ.π είχε φύγει και τότε υπήρχε στην θέση μου ο Γιώργος ο Σιόντης. Πολύ καλός ποδοσφαιριστής, αρχηγός και καλό παιδί . Εκείνη τη χρονιά ήταν η τελευταία του και μάλιστα κάθισε στον πάγκο και έπαιξα εγώ και ο Παπάζογλου σέντερ μπακ.
 

Έκανες καλή χρονιά…
Α.Π.:Ναι , αλλά ήμουν και άτυχος αφού έπαθα μια θλάση κι έμεινα τρεις μήνες έξω. Αυτό ήταν ανασταλτικός παράγοντας. Πήγαμε όμως πολύ καλά, βγήκαμε πέμπτοι και παίξαμε Βαλκανικό Κύπελλο.
 

Ο κόσμος πως σε αντιμετώπιζε ;
Α.Π.:Ο κόσμος με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή, έχει ένστικτο και ξέρει ποιοι αγωνίζονται για την ομάδα και ποιοι για τον εαυτό τους . Πιστεύω πως την επόμενη χρονιά του το ανταπέδωσα ακόμη περισσότερο μια και την πρώτη όπως σου είπα είχα το ατύχημα.
Βρέθηκες σε καλές εποχές με Γεωργιάδη με Γκμοχ… Εκείνη η ομάδα άξιζε για κάτι περισσότερο.
Κοίταξε, επειδή είμαι χρόνια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, στον Π.Σ.Α.Π κ.λ.π. θέλω να πιστεύω ότι δεν έχουν αλλάξει και πολύ οι εποχές. Δεν αφήνανε με τον άλφα ή βήτα τρόπο μια ομάδα σαν τον ΠΑΣ Γιάννινα, που μπορούσε να παίζει άνετα ΟΥΕΦΑ, …πολύ άνετα, ειδικά την πρώτη χρονιά με τον Γκμοχ, αλλά δεν μπορούσαν να αφήσουν έξω την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟΚ ή τόσες άλλες ομάδες. Εκείνη η ομάδα ήταν πάντως από τις καλύτερες …

 Με την ομάδα του ΠΣΑΠ, τρίτος απο δεξιά ακολουθούν οι Κούδας, Τσιριμώκος, Κυράστας, Χριστίδης, Φοιρός. Με τα πολιτικά ο Τότης Φυλακούρης

Που οφείλεται άραγε αυτή η δημιουργία της τότε πράγματι πολύ καλής ομάδας?
Α.Π.:Υπήρχε ταλέντο αλλά και ένα ξεχωριστό πάντρεμα των ντόπιων παιχτών, εμάς που ήμασταν εκτός Ιωαννίνων και των ξένων που νοιώθανε σαν Γιαννιώτες. Είμαστε όλοι σαν Γιαννιώτες. Μην ξεχνάτε ότι τότε οι παίχτες δεν είχαν ελεύθερα συμβόλαια. Ήτανε λοιπόν αναγκασμένοι να είναι τουλάχιστον πέντε με οκτώ χρόνια στην ίδια ομάδα. Δεν άλλαζαν τόσο εύκολα ομάδες κάθε χρόνο. Τώρα δεν υπάρχει αυτό το δέσιμο. Αν βρείτε πάνω από τρία χρόνια να παίζει ένας ποδοσφαιριστής στον ΠΑΣ θα είναι σπάνιο φαινόμενο
 

Μετά την φυγή Γκμοχ καταρρέει ο ΠΑΣ. Τι έφταιξε ;
Α.Π.:Δεν υπήρχε δυστυχώς καμία διάδοχη κατάσταση σε παίχτες. Όταν ήμουνα εγώ έβλεπα τον Μπονόβα που ερχόταν από πίσω και κάποια άλλα παιδιά ντόπια. Αυτό το πράγμα μετά σταμάτησε. Έτσι έπειτα από δύο χρόνια ο ΠΑΣ έφτασε στο μπαράζ της Λάρισας και έπεσε κατηγορία και αυτό ήταν μεγάλη έκπληξη. Υπήρξαν μετά και κακές επιλογές των διοικούντων … Τελευταία δε άνετα θα μπορούσε να βγει Α’ Εθνική με τον Κούγια… Ο Αλέξης όμως όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια τα έκανε ντέρμπι ενώ δεν χρησιμοποίησε σωστά την δύναμη του κόσμου…

Εσύ έφυγες και είδε ο κόσμος να προτιμάς τον ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΣΜΥΡΝΗΣ. Μια ομάδα που σίγουρα δεν ήταν από τις μεγάλες και σίγουρα τίποτε καλύτερο από τον ΠΑΣ . Τελικά τσακώθηκες με κάποιους έγινε κάτι που σε έδιωξε; Κι αν ήταν να πας στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ, Αλέκο, γιατί δεν έμεινες στον ΠΑΣ . Εκείνη τη χρονιά (1981-82) ήσουν και αρχηγός, βγήκες το καλύτερο σέντερ μπακ της κατηγορίας…ο κόσμος σε πίστευε.. Στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ…
Α.Π:Εκείνη τη χρονιά πράγματι είχα καταπληκτική απόδοση και μάλιστα είχα βάλει και το πρώτο γκολ στο 2-1 με τον Ολυμπιακό στον πρώτο γύρο όπου οι εφημερίδες γράψανε : ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ – ΟΣΦΠ 2-1 . Είχα αρχίσει λοιπόν ήδη από τον Γενάρη να μιλάω με τον Ο.Σ.Φ.Π, το ήξερε και ο κος Γκουργκούλης που ήταν τότε πρόεδρος…..Συζητούσαμε για 10.000.0000 η ομάδα και 2.000.000 εγώ … Ήταν πλέον σχεδόν τελειωμένη η μεταγραφή, είχα μιλήσει και με τον κο Δημήτρη Κωνσταντινίδη, (αντιπρόεδρος τότε του Ολυμπιακού) είχαμε συμφωνήσει σε όλα. Σκέψου …ένα διαμέρισμα εκείνη την εποχή έκανε 2.300.000 δρχ, τόσο το είχε αγοράσει ο Δημήτρης ο Κίζας που είχε πάει τότε στην Παναχαϊκή από Παναθηναϊκό, καταλαβαίνεις, πάνω από 1.000.000 ευρώ δηλαδή, σημερινά λεφτά θα στοίχιζε η μεταγραφή μου.. . Προτελευταία αγωνιστική παίξαμε μέσα στο Καραϊσκάκη με τον Ολυμπιακό…35.000 κόσμος!!!. Τότε μάλιστα είχα πει στον κο Κωνσταντινίδη, πριν τον αγώνα : «τι να κάνουμε τώρα που εγώ έχω κλείσει σε εσάς αλλά δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να έχω μειωμένη απόδοση» ; .Προς τιμή του τότε ο Κωνσταντινίδης μου είπε: « παίξε το παιχνίδι σου κανονικά» αν και θα μπορούσε να μου πει να κάνω τον τραυματία μιας και ο αγώνας ήταν αδιάφορος για τον ΠΑΣ.. Και πράγματι έπαιξα… και ήμουν ο πρώτος παίχτης του γηπέδου …και φέραμε 0-0 στο Καραϊσκάκη!!!. Μετά από αυτή μου την εμφάνιση, όπου όλοι οι φίλαθλοι με έβριζαν εν χορώ γιατί νόμιζαν ότι έπαιζα για τον ΠΑΟ και με αυτό το αποτέλεσμα ο Ο.Σ.Φ.Π. πήγε σε μπαράζ στο Βόλο, με το που τελείωσε το πρωτάθλημα, την επόμενη Κυριακή, με πήρε τηλέφωνο ο Βαρδινογιάννης, ο Γιώργος, που μέχρι τότε δεν είχα καμία σχέση μαζί του και μου είπε να υπογράψω στον Π.Α.Ο. Εγώ του είπα για τον Ο.Σ.Φ.Π αλλά αν τα έβρισκε με τον Π.Α.Σ δεν είχα πρόβλημα. Τελικά συμφώνησε ο Π.Α.Σ με τον Π.Α.Ο με πολύ περισσότερα χρήματα. Αλλά εδώ πρέπει να πω ότι προς τιμή του, γιατί ήταν πολλά τα λεφτά που θα έπαιρνε ο ΠΑΣ, ο πρόεδρος, ο γιατρός , ο κος Γουργούλης μου είπε : «Αλέκο μην πας στον Παναθηναικό αν δεν θέλεις, γιατί μου είπε ο Βαρδινογιάννης ότι θα σε στείλουν στον ΑΠΟΛΛΩΝΑ μέχρι το Δεκέμβριο, γιατί υπάρχει ο Καψής που τελειώνει την καριέρα του και λόγω της μεγάλης του προσφοράς δεν θέλουν να τον διώξουν και θα αφήσουν να τελειώσει το συμβόλαιο του που λήγει τον Δεκέμβρη».
Εγώ κλονίσθηκα. Μου είπε επίσης όμως , ότι γι αυτόν, «…δεν υπάρχει πρόβλημα και να φύγεις τον Δεκέμβριο, αν όχι στον ΠΑΟ τότε θα πας στον ΟΣΦΠ».
Εκείνη τη στιγμή – και ήταν άτυχη στιγμή – εγώ του είπα ότι «πρέπει να φύγω», γιατί αν καθόμουν ακόμη ένα χρόνο στον ΠΑΣ πιστεύω ότι ακόμη θα ήμουν στα Γιάννινα, αφού περνούσα πολύ καλά εκεί, μου άρεσε εκεί η ζωή, είχα ήδη κάνει την πρώτη μου κόρη, και έτσι έφυγα…και τελικά ήταν λάθος μου.
 

Δεν πήγες όμως ποτέ τελικά στον ΠΑΟ, αλλά στον Απόλλωνα όπου κι έμεινες…
Α.Π.:Όταν πήγα στον Απόλλωνα είχα ένα σοβαρό τραυματισμό, σε αγώνα με τον Π.Α.Ο.!!!, κι έτσι δεν πήγα τελικά τον Δεκέμβρη στον Π.Α.Ο όπως ήταν η συμφωνία. Έμενα λοιπόν κάθε χρόνο μετά με υποσχετική στον Απόλλωνα αλλά όλα αυτά τα χρόνια πληρωνόμουν από τον Π.Α.Ο και δεν μπορούσα να φύγω. Τότε μου έφυγε και η όρεξη για το ποδόσφαιρο αφού εγώ ήμουν συνηθισμένος να παίζω μέσα -έξω μπροστά σε 10.000 Γιαννιώτες και ξαφνικά βρέθηκα να παίζω στον Απόλλωνα σε 300 άτομα…

Σου έγινε ποτέ πρόταση να συνεργαστείς αργότερα με τον ΠΑΣ από κάποιο άλλο ίσως πόστο;
Α.Π.:Επί Χριστίδη, όταν ήμουν στα Χανιά, την εποχή που πήγε ο Μούφ στην Καλαμάτα, ο Π.Α.Σ είχε προπονητή τότε τον Τσανλάιτερ . Είχα συμφωνήσει από τον Δεκέμβριο να έρθω στην ομάδα για να τον αντικαταστήσω. Παρακολούθησα και ένα παιχνίδι με την Δόξα Βύρωνα. Μιλούσαμε επι δέκα μέρες και είχαμε συμφωνήσει στα χρήματα και τις μεταγραφές. Υπήρχε όμως μια κατάσταση «απείρου κάλλους» αφού νόμιζα ότι είχε φύγει ο Τσανλαίντερ αλλά αυτός είχε κάποια οικονομικά προβλήματα και δεν έφευγε.. Δεν μου άρεσαν αυτά τα πράγματα και δεν μπορούσα την στιγμή που υπήρχε προπονητής να συζητώ. Έτσι στο παραπέντε έφυγα και πήγα στην Μυτιλήνη στον Αιολικό . Έφυγε βέβαια μετά ο Τσανλάιντερ αλλά εγώ ήδη είχα υπογράψει εκεί.

Ο Χρηστοβασίλης ; Τον ξέρεις ως παράγοντα ;
Α.Π.:Τον ήξερα από τον Ηλυσιακό. Από ότι ξέρω είναι χαμηλών τόνων. Στο ποδόσφαιρο όμως δεν μπορείς να μιλάς με εικασίες. Σημασία έχει ότι με τον Χριστοβασίλη η ομάδα παίρνει την άνοδό της και δεν έκανε τα λάθη του παρελθόντος. .
Κι έχει μεγάλη σημασία που δεν έκανε τα ίδια λάθη Και αν θες δεν έκανε το λάθος να πιστέψει πως ο κόσμος των Ιωαννίνων δεν γνωρίζει ποδόσφαιρο…Γιατί έρχονται κάποιοι τέτοιοι στα Γιάννενα με αυτή την λογική…
Ο κόσμος των Ιωαννίνων , ξέρει και αγαπάει το καλό ποδόσφαιρο, έχει γνωρίσει πολύ καλές στιγμές, είναι απαιτητικός, έχει παράδειγμα τον Π.Α.Σ του ΄70 και μπορεί να συγκρίνει. Είναι σκληροί φίλαθλοι στην κρίση τους γιατί έχουν δει πολύ καλό ποδόσφαιρο. Έχουν δει να κουρελιάζουν τον Π.Α.Ο 4-1 τον Ο.Σ.Φ.Π. 3-0 την Α.Ε.Κ 3-1 και γι αυτό θέλουν να βλέπουν καλό ποδόσφαιρο.
Η αίγλη της ομάδας που έπαιζα εγώ ήταν τεράστια . Ακόμη και εκτός έδρας όταν αγωνιζόμαστε μας σέβονταν όλοι οι φίλαθλοι και η ομάδα είχε αποκτήσει φιλάθλους σε όλη την Ελλάδα!!! Αυτό το είδα και αργότερα που πήγα στον Απόλλωνα . Και στην Αμερική δε που πήγαινα με τον Π.Σ.Α.Π συναντούσα οπαδούς του Π.Α.Σ. Υπήρχε μεγάλος σεβασμός στο όνομα του ΠΑΣ, κι αυτό ήταν και η καταξίωση του Ajax της Ηπείρου, κάτι που τα τελευταία χρόνια είχε χαθεί… Είναι ευκαιρία φέτος που η ομάδα θα αγωνίζεται στην super league να ξαναχτίσει το όνομά της.
 Reduced 75%

Μέλος μιας πραγματικά μεγάλης ενδεκάδας…

Τι πρέπει να γίνει ώστε η ομάδα να καθιερωθεί ξανά στα «μεγάλα σαλόνια»; Η δοκιμασμένη συνταγή των Αργεντινών πρέπει να συνεχισθεί;…
Α.Π.:Η σωστή επιλογή ξένων, οπωσδήποτε παίζει μεγάλο ρόλο. Με τους ξένους που είχε τότε ο Π.Α.Σ κατάλαβαν οι Έλληνες που παίξανε μαζί τους τι σημαίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Αυτούς αντέγραψαν οι ντόπιοι παίχτες. Μέχρι τότε δεν υπήρχε η έννοια του επαγγελματία. Η επιλογή των παιχτών που θα γίνει δεν πρέπει πάντως να είναι παίχτες για ένα χρόνο η δυο. Πρέπει να αποκτηθούν εφόσον είναι αξιόλογοι για τρία τέσσερα χρόνια ώστε να έχει μια οντότητα η ομάδα και ένα κορμό… και αυτοί θα τραβάνε και τους άλλους προς τα πάνω Εγώ όμως δεν μπορώ να διανοηθώ ότι σε όλη την Ήπειρο δεν υπάρχουν ταλέντα. Εκεί είναι το μυστικό. Πρέπει από την περιοχή της Ηπείρου να ενσωματωθούν κάποιοι παίχτες, νέα παιδιά μέσα στην ομάδα, να έχει ταυτότητα η ομάδα και να μην γίνει αυτό που έγινε στον Α.Ρ.Η. Σε ένα ρόστερ 25 παιχτών να υπάρχουν 18 ξένοι. Τέτοιοι παίχτες όμως δεν έχουν καμιά τύχη. Αν είναι να έχεις έναν παίχτη που είναι ο 18ος γιατί να μην είναι από την Φιλλιπιάδα ή την Ηγουμενίτσα ; Ο σημερινός Π.Α.Σ πάντως, με 3-4 προσθήκες, με παίχτες που να κάνουν την διαφορά, μπορεί να εδραιωθεί στην κατηγορία. Το θέμα όμως είναι ποιοι θα διαλέξουν αυτούς τους παίχτες. Εκεί είναι και το άλλο μεγάλο μυστικό
 

Έχεις ξεχωρίσει κάποιους παίχτες από τον σημερινό Π.Α.Σ?
Α.Π.:Έχει πολύ καλούς παίχτες και γι αυτό άλλωστε είχε και αυτή την πορεία, όπως ο Ντάσιος αλλά και έμπειρους όπως ο Σολάκης ο Σαιτιώτης ,ο Λουτσιάνο που δίνει άλλο χρώμα στην ομάδα…Αυτοί πιστεύω έχουν πάρει την αγάπη του κόσμου και γι αυτό αποδίδουν και καλά

Πες μας για τους προέδρους που συνάντησες στα χρόνια που ήσουν στον Π.Α.Σ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ. Ο Γιώργος ο Κωνσταντόπουλος και το συμβούλιο του ήταν φίλος με όλους τους παίχτες και αποδεκτός από όλους. Απλός άνθρωπος χωρίς τουπέ, που είχαν οι άλλοι πρόεδροι, χαμηλών τόνων. Ήταν από τους καλύτερους παράγοντες που γνώρισα στον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ όπως άλλωστε και ο Τσάντας και τα άλλα μέλη του συμβουλίου.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ . Ήρθε σε μία περίοδο που υπήρχε κάποια τρικυμία. Έγιναν κάποια σκάνδαλα, έγινε ανακατωσούρα. Όσοι περάσανε από τον ΠΑΣ θέλανε και βάζανε χρήματα, έτσι κι αυτός . Ίσως όμως δεν ήξερε τον τρόπο ή δεν είχε την καθοδήγηση από κάποιους ανθρώπους για το πως θα διαχειριστούν και πως θα μπουν τα χρήματα. Πιστεύω πάντως ότι στα μέτρα του δυνατού προσέφερε όσο μπορούσε.
ΓΚΟΥΡΓΚΟΥΛΗΣ . Ένας εξαιρετικός άνθρωπος σαν χαρακτήρας και μου φέρθηκε άψογα στην μεταγραφή μου. Πιστεύω ότι έβαλε τη στάμπα του στην ομάδα.
Μετά ήρθε ο Γκλίναβος, ο Χριστίδης, … ο Κολέμπας. Πιστεύω ότι όλοι προσπάθησαν αλλά δεν ξέρανε τον τρόπο. Αυτοί οι άνθρωποι όταν πάνε παράγοντες, πρόεδροι σε μια ομάδα με κόσμο την πατάνε κάποια στιγμή στο εξής. Πέφτουν τα μέσα ενημέρωσης απάνω τους, αποκτούν δημοσιότητα και δεν εμπιστεύονται ανθρώπους που μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν την ομάδα…δεν διαλέγουν σωστούς συνεργάτες. Δεν έχουν έτσι στελέχη να βοηθήσουν την ομάδα. Δεν σημαίνει δε ότι κάποιος που έχει παίξει ποδόσφαιρο μπορεί να κάνει και επιλογές σαν μάνατζερ. Παράδειγμα, δεν σημαίνει ότι όλοι οι παλιοί ποδοσφαιριστές μπορούν να διδάξουν και ποδόσφαιρο και να γίνουν και προπονητές. Άλλο το ένα άλλο το άλλο.
Σωστά …και οι προπονητές που συνάντησες;…
ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ . Τον πρώτο χρόνο πήγαμε καλά αλλά είχε κάποιες ιδιομορφίες και σκαμπανεβάσματα στην συμπεριφορά του. Την δεύτερη σεζόν έδειξε τελείως διαφορετικό πρόσωπο. Μπορούσαμε να πάμε και καλύτερα με τον Αντώνη γιατί είχε τεράστιο υλικό.

Ήταν ο Γεωργιάδης τελικά πολύ καλός προπονητής ή είχε πολύ καλούς παίχτες που τον βοήθησαν να αναδειχτεί… ή και τα δύο?
Α.Π.:Οπωσδήποτε έβαλε την σφραγίδα του αλλά είχε και την τύχη να έχει καλό υλικό. Αυτό το οφείλει φυσικά στο συμβούλιο που και με δική του αν θέλεις προτροπή του είχε πάρει καλούς παίχτες.
ΓΚΜΟΧ. Όταν ήρθε από την Πολωνία έφερε άλλο στυλ προπόνησης Αυτό του ανατολικού μπλοκ και άλλη σκέψη. Σκληρή προπόνηση και πρωτόγνωρη. Τη πρώτη χρονιά πήγαμε πολύ καλά, την δεύτερη όμως στους παλιούς παίχτες άρχισε να μην τους αρέσει η σκληρή προπόνηση. Έβαλε πάντως και αυτός τη δική του σφραγίδα. Μας «πέρασε» ότι οι άλλες ομάδες δεν ήταν καλύτερες από εμάς και μπορούμε να τις κερδίσουμε και μέσα και έξω και να βγούμε ακόμη και ΟΥΕΦΑ.
ΣΙΟΝΤΗΣ. Πρέπει να πω ότι είναι κεφάλαιο και έχει δώσει πολλά στον ΠΑΣ.. Από τους μεγαλύτερους παίχτες που έχει αναδείξει η Ήπειρος, το δείχνει άλλωστε και η πορεία του, τον πρόλαβα και σαν συμπαίχτη. Εγώ όταν ήρθα μπορεί να ήμουν η ακριβότερη μεταγραφή του ΠΑΣ αλλά δεν ξεχνώ ότι κάθισε ο Γιώργος ο Σίοντης στον πάγκο και δεν δυστρόπησε, και αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση . Ήταν κατασταλαγμένο άτομο, και είχε την λογική κάποια στιγμή να πει ότι εγώ έφτασα μέχρι εδώ, αλλά υπάρχει και η αντίπερα όχθη. Την τελευταία χρονιά που έφυγα έκανα την καλύτερη μου χρονιά με προπονητή το Γιώργο τον Σιόντη κι αυτό γιατί μαζί του είχα την καλύτερη ψυχολογία. Μπορεί να προσφέρει από πολλά πόστα.
 

Από συμπαίχτες;
Α.Π.:Εκείνη την εποχή για να παίξεις έπρεπε να έχεις κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα, ταλέντο δηλαδή. Αυτή είναι και η διαφορά με το σημερινό ποδόσφαιρο που σήμερα είναι καθαρά θέμα δουλειάς. Τότε ήταν φαντασία…ταλέντο.
Ξεχωρίζω τον Λόκο από τους καλύτερους επιθετικούς που πέρασαν από την Ελλάδα. Αλλά και ο Αλβαρέζ, ο Γκλασμάνης, ο Μοντέζ. …οι ξένοι, βάλανε την δική τους σφραγίδα. Όλοι όμως οι παίχτες εκείνης της εποχής κάνανε καριέρα και στον ΠΑΣ αλλά και σε άλλες ομάδες που πήγανε μετά. Όλοι είχαν ένα ξεχωριστό χάρισμα ,ταλέντο στην θέση που πάιζανε.

Τι θέλεις να πεις για τον κόσμο του ΠΑΣ και στους bluevayeros;
Αγάπη και υγεία για όλο τον κόσμο και ο ΠΑΣ να στεριώσει στην Α΄ Εθνική γιατί τον ΠΑΣ τον έχει ανάγκη το ποδόσφαιρο.
Αγαπάω τα Γιάννινα , την ομάδα και τον κόσμο καλύτερα και από την Λαμία, είναι η δεύτερη πατρίδα μου, έχω μεγάλο δέσιμο και σχεδόν κάθε εβδομάδα επικοινωνώ με φίλους μου εκεί και πολλούς παλιούς μου συμπαίχτες .Θα ήθελα κάποια στιγμή να ξαναγυρίσω …

Θα είσαι πάντα ευπρόσδεκτος και σε περιμένουμε στην φιέστα ανόδου….

Ο Αλέκος Παπαγεωργίου ασχολείται πάντα, από όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, σαν προπονητής. Σήμερα είναι στον Ηρακλή Ψαχνών , στην Χαλκίδα και στις ακαδημίες ποδοσφαίρου του Μίμη Δομάζου μαθαίνοντας με μεγάλη αγάπη και ευαισθησία στα μικρά παιδιά πώς να ξεκινήσουν σωστά τα πρώτα τους βήματα στο ποδόσφαιρο…

Copyright 2009 A. Καρύτσας-bluevayeros