ΠΑΣ Γιάννινα – Παναθηναϊκός 0-3 (1981-82)

ΓΙΑΝΝΙΝΑ (του απεσταλμένου μας)

Προβάλλοντας το καλό του πρόσωπο, αναγεννημένος και περισσότερο δυνατός απ’ όσο θα περίμεναν και οι πιο φανατικοί οπαδοί του, ο Παναθηναϊκός επεβλήθη του ΠΑΣ 3-0, φιγουράροντας ταυτόχρονα μόνος στο ρετιρέ του βαθμολογικού πίνακα.

Η τακτική τού Λάκη Πετρόπουλου με επιθετικό πάντα προσανατολισμό, είχε σαν πρωταρχικό στόχο τον αιφνιδιασμό και την εξουδετέρωση των αντιπάλων, σ’ όλες τις «γραμμές». Παράλληλα ζήτησε ένα διαρκές «πρέσιγκ» χρεώνοντας στον καθένα και από ένα παίκτη υπενθυμίζοντας τους, ότι με βάση την προπονητική δουλειά, η φυσική τους κατάσταση βρίσκεται σε άριστα επίπεδα.

Θίγοντας λεπτές χορδές, με αδιάσειστα στοιχεία και επιχειρήματα, ο προπονητής του Παναθηναϊκού, «ντοπάρισε» τους παίκτες του, σε βαθμό μεγαλύτερο του προσδοκομένου.

Έτσι, ο αιφνιδιασμός ήρθε πολύ γρήγορα, μ’ ένα γκολ του Ντόκκεν από τα αποδυτήρια, ενώ όταν οι γηπεδούχοι διατήρησαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, στο διάστημα 15′-45’, όλοι οι παίκτες μεταβλήθηκαν σε πρωταγωνιστές της συνάντησης. Επωμιζόμενοι δε το ρόλο τους, ανέλαβαν να δώσουν εύκολες λύσεις.

Αυτό είναι το νέο στοιχείο ή πρόσωπο αν θέλετε, που παρουσίασε ο Παναθηναϊκός στα Γιάννινα. Αμάδα με ξεχωριστή προσωπικότητα, απαλλαγμένη από προκαταλήψεις και βεντετισμούς, με γνώμονα και κριτήριο το συμφέρον, έδωσε πολύπλευρη μάχη, αναδεικνυόμενη νικήτρια της συνάντησης.

Από το πρώτο λεπτό, συναισθανόμενοι την κρισιμότητα του ματς, αντιπαρέταξαν μπροστά στην πίεση των γηπεδούχων, πάθος, δύναμη, σθένος και προπάντων τόλμη.

Ακόμα και ο Χρήστος Υφαντίδης, προικισμένος ποδοσφαιριστής με πολλά όμως τρωτά σημεία, υποβάθμισε στο πιο χαμηλό επίπεδο τα ελαττώματά του, με αποτέλεσμα να περάσει στην πρώτη σειρά των διακριθέντων. Απ’ αυτή την πλευρά όμως δεν υπάρχει υστερήσας.

Οι μειοψηφούντες σε απόδοση βρίσκονται στο στρατόπεδο των ηττημένων. Οι περισσότεροι παίκτες του ΠΑΣ, αρνήθηκαν τη διάκριση, δείχνοντας ιδιαίτερα στο β’ ημίχρονο, τις αδυναμίες τους. Ατομισμός, κακή φυσική κατάσταση, έλλειψη φαντασίας ήταν τα κυριότερα χαρακτηριστικά.

Ακόμα και στο διάστημα της υπεροπλίας τους (15′-45′), δεν έπεισαν για την υποψηφιότητα τους επί της νίκης. Μοιραία λοιπόν, παραδόθηκαν (προς το τέλος, αμαχητί), στις ορέξεις του αντιπάλου τους.

Ο κ. Σιόντης, προσπάθησε με διάφορους τρόπους, να εξουδετερώσει το βασικό όπλο του Παναθηναϊκού: τους δύο «ψηλούς», Ντόκκεν και Χαραλαμπίδη. Τοποθέτησε γι’ αυτό το σκοπό, προσωπικούς φρουρούς τους Παπαγγέλη και Παπαγεωργίου, αντίστοιχα. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως ίσως θα τα περίμενε.

Οι δύο πανύψηλοι φορ, τροφοδοτούμενοι επαρκώς από τα μετόπισθεν, κατόρθωσαν να ισχυροποιήσουν στον μεγαλύτερο βαθμό τη θέση τους, ανοίγοντας ταυτόχρονα διαδρόμους για τους υπόλοιπους προς την εστία του Ράντισιτς. Παρά δε τις φιλότιμες προσπάθειες των προσωπικών τους φρουρών, πέτυχαν:

• Σε συνεργασία με τον Χαραλαμπίδη ο Ντόκκεν σημείωσε το πρώτο γκολ.

• 

• Ο Χαραλαμπίδης έστρωσε με το κεφάλι στον Αναστασιάδη για τη δημιουργία του δευτέρου τέρματος.

• 

• Ο Νορβηγός άφησε την μπάλα στον Λιβαθηνό, στο τρίτο γκολ.

• 

Με πολύ άπλες κινήσεις, ακρίβεια στη μεταβίβαση και φοβερή εκμετάλλευση του «κενού» χώρου, αποτέλεσαν και οι δύο τον ακρογωνιαίο λίθο της νίκης.

Σε παραπλήσια φυσικά επίπεδα κυμάνθηκε και η απόδοση των υπολοίπων παικτών. Ο Βασίλης Κωνσταντίνου, με τις θαυμάσιες και έγκαιρες επεμβάσεις του, απέδειξε πως διέρχεται περίοδο μεγάλης φόρμας. (Σημ. Συντ. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί κριτήριο για τον ομοσπονδιακό προπονητή).

Αναστασιάδης και Κόβης, εντυπωσίασαν. Ο πρώτος, χωρίς να κατατρίβεται σε άσκοπες ενέργειες, απέδειξε πως είναι πολύτιμη μονάδα, ενώ ο δεύτερος δικαίωσε απόλυτα την εμπιστοσύνη του προπονητή του. Ο Χρήστος Ζιάκος ήταν η αποκάλυψη. Η πολύμηνη αποχή του, από τους αγωνιστικούς χώρους, δεν «μέτρησε» χάρη στη δύναμη και τον ηρωισμό του. Ο Νίκος Καρούλιας όπως και ο Άνθιμος Καψής ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοση τους στο β’ μέρος. Κατσιάκος και Σημαιοφορίδης, πάλεψαν με αξιώσεις.

Αφήσαμε τελευταίο τον Σπύρο Λιβαθηνό. Παίκτης, για όλες τις δουλειές, μια κινούμενη μηχανή, έδειξε τον τελευταίο καιρό σημεία δικαιολογημένης κόπωσης. Στο συγκεκριμένο ματς-έδειξε ότι συνέρχεται. Πότε κρυφός κυνηγός, «κόφτης», δεξιός ενδιάμεσος, ακραίος κυνηγός και οπισθοφύλακας, ο Λιβαθηνός παραμένει μια από τις πιο μεγάλες μονάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Από τους γηπεδούχους, ο νεαρός Μάιπας έδειξε το πλούσιο ταλέντο του, ενώ ξεχώρισαν οι Παπάζολγου, Λιάκος και Παπαγεωργίου, Ανανιάδης και Γκλασμάνης θα πρέπει να ενεργοποιήσουν τις καλές τους προθέσεις για ποδόσφαιρο. Αν υπάρχουν.

Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός σπάζοντας την παράδοση και το «σερί» των αποτυχιών του στην ηπειρωτική πρωτεύουσα, με πολύμορφα σχέδια και δυνατότητες, έχει ξεφύγει, με τη βοήθεια πάντα του Πετρόπουλου από το κακό παρελθόν του.

Η απουσία των Γαλάκου, Μπουμπλή, Δεληκάρη, Κυράστα δεν τον αποδυνάμωσε. Αντίθετα, έδωσε την ευκαιρία στις «ρεζέρβες» να αποδείξουν πως είναι έτοιμοι σε κάθε στιγμή να προσφέρουν.

Την επόμενη Κυριακή με αντίπαλο την Καστοριά, στη Λεωφόρο, ο ΠΑΟ θα αποδιώξει να μείνει χωρίς συγκάτοικο… στο ρετιρέ.

Τα Γιάννινα, χωρίς επιθετικά ερείσματα, θα πρέπει να αναζητήσουν σύντομα τα κίνητρα για να βγουν από το τέλμα. Λείπουν δύο καθαρόαιμοι κυνηγοί που θα υλοποιήσουν τις ομαδικές ενέργειες των συναδέλφων τους.

Η περίοδος της ανάπαυλας δίνει τα περιθώρια για περισυλλογή και αυτοσυγκέντρωση.

ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ: Ο κ. Δέδες απέφυγε με σχολαστικότητα να κάνει το λάθος. Μαρκάροντας στενά τούς «22» ποδοσφαιριστές είχε όλα τα περιθώρια να τους ελέγχει. Το ίδιο έκανε και με τους επόπτες του. Πλησίασε το άριστα. Βαθμοί: 5.

ΠΑΣ Γιάννινα:Ράντισιτς, Παπαγγέλης, Αλεξάκης, Παπαγεωργίου, Παπάζογλου, Μάιπας, Λιάκος, Παπαχρήστου, Ανανιάδης, Γκλασμάνης (65΄Πρίσκας), Σοφιάς.

Παναθηναϊκός: Κωνσταντίνου, Ζιάκος, Καρούλιας, Κόβης, Καψής, Λιβαθηνός (87΄Τσιριγώτης), Υφαντίδης, Κατσιάκος (42΄Σημαιοφορίδης), Χαραλαμπίδης, Αναστασιάδης, Ντόκκεν.

• 

Πετρόπουλος

«Μπορώ να πω ότι παίχθηκε ένα πολύ καλό και γρήγορο παιχνίδι. Ο Παναθηναϊκός είχε την υπεροχή, ήταν καλύτερος και κέρδισε δίκαια. Ο ΠΑΣ είναι αξιόλογη ομάδα. Εάν δεν μας εύρισκε σε πολύ καλή ημέρα ίσως ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα. Πιστεύω πάντως, ότι έρχονται για μας, καλύτερες ημέρες».

Σιόντης

«Έγινε ένα ωραίο παιχνίδι. Ο ΠΑΣ στο α’ μέρος ήταν πολύ καλός και εδικαιούτο 1-2 γκολ. Στο β’ ημίχρονο φάνηκε καθαρά ότι εκεί που ο ΠΑΟ είχε τη δύναμή του ήταν και ουσιώδης (επιθετικά), αντίθετα με μας. Η κάποια πτώση του ΠΑΣ στο β’ μέρος ήταν φυσιολογική διότι επί 60 λεπτά οι παίκτες μου έτρεξαν πολύ».

Οι κορυφαίοι

Σημειώνουμε στο κείμενό μας, ότι η ομάδα του Παναθηναϊκού, παρουσίασε μια ξεχωριστή, πληθωρική προσωπικότητα. Η ατομική διάκριση, μπροστά στη συνολική εξαίρετη απόδοση, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Κορυφαία, λοιπόν, κατά τη γνώμη μας, ήταν η ομάδα του ΠΑΟ.

Η εξέδρα

Η επερχόμενη κακοκαιρία δεν εμπόδισε τόσο τους ντόπιους όσο και τους οπαδούς του Παναθηναϊκού να κάνουν έντονη την παρουσία τους στην κερκίδα. Ρίχθηκαν κροτίδες όχι όμως και άπρεπή συνθήματα. Μεμπτό το πρώτο, άψογο το δεύτερο.

Αλ. Θεοφιλόπουλος

Αναδημοσίευση από το περιοδικό «ΟΜΑΔΑ ΣΠΟΡΤΣΜΑΝ»